سطح بندی جدید ژیمناستیک
مقدمه:
انسان زنده است ، نشاط دارد، حرکت می کند ، می اندیشد ، اعتقاد دارد ، عشق می ورزد و ده ها نشانه دیگر از حیات که همه اینها مرهون نظم بی چون و چرای حاکم بر جسم و جان و روح اوست نظم ناشی از همکاری دائم بین دستگاه گردش خون ، دستگاه گوارش ، نظام حاکم بر سلسله اعصاب و صدها بخش دیگر، از انسان موجودی ساخته که با بلند ترین افکار انسانی و تعابیری همچون انسان موجودی ناشناخته از او یاد می کنند. گذشته از رمز حیات که حقیقت آن از دایره تفکر انسانی بیرون است اگر قسمت های مختلف بدن را چون دستگاهی فرض کنیم که با نظمی بسیار بالا در کنار هم مشغول به کارند و حال اگر بخواهیم نظم درون بدن را در بیرون بدن و بر اجتماع خویش حاکم نماییم در آن صورت لازم است مطالب ذیل را مورد توجه قرار دهیم .
نخست اینکه هرگاه مجموعه ای چون یک فدراسیون تشکیل می شود ضرورت دارد بین اعضای آن نظام حقوقی مشترک , حرکت و پویایی جهت دار وجود داشته باشد. بر همین اساس باید هر یک از افراد دارای وظیفه مشخص و مؤثر باشند و روح حاکم بر این فدراسیون جهت گیری و اهداف خود را در جهت رشد و تعالی متمرکز کند . این مجموعه نیازمند آسیب شناسی است زیرا باید نقاط قوت و هنجار ها را شناخته و در جهت تقویت آن تلاش کنیم ناهنجاری ها را کشف و ریشه آن را بخشکانیم . عواملی را که باعث سستی و رکود است از میان برداشته و آنچه را که باعث حرکت و پویایی است تقویت کنیم ، در این اجتماع هر یک از اعضا باید ابتدا به موضوعی فراتر از خود بیندیشد . در این اجتماع به دیگران اندیشیدن باید چون پیروی از کلام نورانی حضرت صدیقه کبری فاطمه زهرا دخت نبی اکرم صلوات الله علیه که فرمود :الجار ثم الدار ، سر لوحه کار قرار گیرد . لازم است خود بینی و تکیه برگرده دیگران عملی ناپسند و مردود شمرده شود . در این مجموعه نباید اکسیژن و غذا تنها به عضوی برسد که اگر چنین شود با از بین رفتن آن عضو گاه حیات کل مجموعه به خطر جدی خواهد افتاد ، در این مجموعه اگر قرار باشد بیماری و میکروبی در قالب یک عضو یا تفکری یک سویه وارد شود باید دیگر نیروها برای مقابله با آن به پا خیزند . در مجموعه ای که همچون اندام بدن عمل می کنند اگر عضوی به درد آمد باید دیگر عضو ها را قرار از کف برود. با بررسی و جمع آوری دیدگاههای اساتید و کارشناسان زبده ژیمناستیک کشور به این باور رسیدیم که اکثر قریب به اتفاق فرزندان ایران زمین در امر آموزش حرکات ژیمناستیک و همچنین سخت کوشی ثابت قدم و استوارند . حا ل چه عاملی باعث می شود که با این همه پشتکار , جدیت و استعداد ، کشور عزیزمان جایگاه شایسته ای در ژیمناستیک جهان پیدا نکند . دلایلی دارد که یکی از عوامل اصلی آن نبود نظم در آموزش و همچنین نبود برنامه ای اصولی در ارتباط با حفظ مربیان و ورزشکاران با استعداد این رشته است .
البته عوامل دیگری همچون کم توجهی برخی از مسئولین و نبود حس مسئولیت افراد مؤثر در تصمیم گیری را نمی توان نادیده گرفت . به این ترتیب اشکالات نرم افزاری رفته رفته ژیمناستیک مارا به جایی رساند که گویی در این ورزش قحط الرجال است . حال آنکه اشکال در برنامه های جذبی و حمایتی باعث شده بود تا شایستگان ، یا به طور کلی از ژیمناستیک فاصله بگیرندیا با قرار دادن بخش ناچیزی از وقت خود عملاً قادر به رساندن خدمات بایسته به این ورزش نباشند . به منظور تبیین این دیدگاه و نتیجه گیری لازم است مباحث خود را به شرح زیر توضیح دهیم.
اولین قسمت در امر پیشبرد ژیمناستیک جذب شایستگان این ورزش است که برای حصول به این جایگاه ، به عزمی ملی نیاز داریم .همچنین ضروری است مسئولین محترم به این موضوع با عنایت خاص توجه کنند در غیر این صورت واژه نظم در آموزش حلقه مفقوده ای خواهد بود که عملاٌ به مرحله اجرا نخواهد رسید ، در مورد جذب مربیان شایسته کار چندان مشکل نیست همانگونه که یک سازمان یا ارگان جدید به دلیل نیاز جامعه بوجود می آید لازم است مکانیزمی جهت استخدام مربیان در مراحل مختلف ایجاد شود تا این اشکال اساسی که همواره بر پیکره ورزش ما آسیب زده است از بین برود.
شرح دلایل به وجود آورنده طرح سطح بندی در کشور
فواید بی پایان نظم در امور و ضرورت سیستم سازی در برنامه ها، فدراسیون را بر آن داشت که به کلاس بندی آموزش ژیمناستیک در قالب طرح سطح بندی بپردازد ، در واقع سطح بندی همان آموزش مرحله به مرحله است که از آسان شروع و آرام آرام به پیشرفت ژیمناست کمک مینماید .
الف: طرح سطح بندی در ژیمناستیک مانع از وارد شدن فشار بیش از حد توان به نو آموز شده و فرصت لازم برای پرداختن به حرکات پایه را ایجاد می کند.
ب : طرح سطح بندی از رقابتها و مسابقاتی به ظاهر جذاب (در باطن خشن) که طی آن اقلیتی بسیار محدود برنده وخیل عظیم شرکت کنندگان بازنده اعلام می شوند جلوگیری می کند .
ج : طرح سطح بندی نو آموزان را به گونه ای به پیش خواهد برد که با وجود شروع نسبتاً ساده در سطح یک ، خود را طی شش سال تمرین به سطح شش رسانیده و با عبور از این سطح یک ژیمناست با وجود داشتن سنی حدود 13 سال قادر خواهد بود با کمی تلاش در 15 سالگی به کیفیتی به مراتب بالا تر از ژیمناستیک امروزمان در عرصه قهرمانی وارد گردد . در سطح بندی تمام افرادی که در یک استان در گروه سنی خاص به تمرین می پردازند ، عضو تیم استان خواهند بود . به عبارت دیگر اگر 50 نفر در یک گروه سنی توانایی اجرای برنامه اجباری موسوم به برنامه سطح بندی را دارا باشند با دریافت نشان و حکم مربوط به سطح خود از جمله ژیمناست های آن استان معرفی و در قالب آمار های فدراسیون برای خود جایگاه ویژه ای خواهند داشت . در گذشته یک استان اگر ده نفر ژیمناست هم سطح آن هم در یک گروه سنی داشت فقط به عنوان تیم می توانست تعداد محدودی بین 4 تا 6 نفر را به عنوان اعضای تیم خود معرفی نماید . این امر باعث می شد تا عده ای با رفتن از کادر تیم استان عملا از ژیمناستیک بیرون روند .
ه :با اجرای طرح سطح بندی برای تربیت حتی یک ژیمناست در سطح یک استان امتیاز اعطا می گردد و اگر حتی یک ژیمناست در دور افتاده ترین نقاط کشور قرار داشته باشد در فدراسیون برای او برنامه ریزی حمایتی وجود خواهد داشت برنامه های اجباری موسوم به سطح بندی کاملاً شناور است و اگر مقتضیات برنامه های روز جهانی عوض شود می توانیم با تغییرات متناسب با نیاز روز به اصلاح برنامه ها بپردازیم ولی آنچه که تغییر ناپذیر است روح حاکم بر کار سطح بندی است که شامل ایجاد نظم و همسان سازی در آموزش و برنامه های پیشرفته خواهد بود . در راستای تحقق این مهم بود که آیین نامه سطح بندی تهیه شد .
با طرح سطح بندی نظارت فدراسیون بر تمام مربیان و ورزشکاران به صورت دائم صورت می گیرد و این نظارت فقط برای حمایت از این دو قشر خواهد بود با طرح سطح بندی تمامی افرادی که در یک استان قادر به انجام صحیح برنامه ها هستند به حساب خواهند آمد نامشان ثبت می شود و دیگر از یک استان پهناور مانند خراسان ، شیراز ، آذربایجان شرقی یا تهران و امثال آنها تنها یک تیم چهار نفره در یک گروه سنی به مسابقات کشوری راه پیدا نمی کنند .
1. به هر ژیمناست در صورتی که در مجموع امتیاز قبولی را کسب نکرده باشد برای هر وسیله به صورت انفرادی گواهی موفقیت اعطا می شود .
2. به هر ژیمناست که در آزمون سطح بندی موفق شود ضمن اعطای گواهی قبولی نشان (لوگو) جهت الصاق بر روی لباس اعطا می شود .
3. تهیه نشان های اضافی برای نصب بر روی لباس های مختلف ژیمناست با ارائه گواهی قبولی به فدراسیون امکان پذیر است .
4. نصب نشان بر روی لباس بدون گواهی اکیداً ممنوع بوده و در صورت مشاهده ژیمناست خاطی ضمن محرومیت از شرکت در آزمون به کمیته انضباطی فدراسیون معرفی خواهد شد .
5. پوشیدن لباس برای هر ژیمناست مطابق مقررات بین المللی ضروری است ولیکن لباس متحد الشکل و رنگ خاصی برای شرکت کنندگان یک استان ضرورت ندارد .
6. استان ها محدودیتی برای شرکت نفرات در گروه های مختلف سنی ندارند ولی لازم است تعداد و اسامی ایشان و سطوح مختلف آزمون از طریق هیأت ها به فدراسیون اعلام شود .
نحوه رده بندی استان ها از بعد قهرمانی کشور
جهت مشخص کردن رده بندی استان ها توجه به مجموع کسب امتیازات در سطوح مختلف لازم است
جدول شماره یک میزان کسب امتیاز برای هر نفر در سطوح مختلف برای قبولی در هر وسیله را نشان می دهد .
|
سطح |
1 |
2 |
3 |
4 |
5 |
6 |
|
امتیاز استان برای هر نفر |
5 |
6 |
7 |
8 |
10 |
15 |
به این ترتیب ژیمناست ها در هر سطحی با توجه به قبولی برای استان مربوطه امتیازاتی کسب می نمایند . این امتیاز به هیچ عنوان در درجه و سطح ژیمناست تأثیر نمی گذارد و صرفاً به استان مربوط است .
سئوال – چرا میزان امتیازاتی را که هر ژیمناست در سطوح مختلف به دست می آورد را به عنوان امتیاز استان ثبت می کنیم ؟
ج : همان گونه که مستحضرید تربیت یک ژیمناست در سطح شش به مراتب دشوارتر از تربیت آن ژیمناست در سطح یک است لذا در سطح یک حداکثر می تواند 30 امتیاز در شش وسیله کسب نماید و یک ژیمناست در سطح شش حداکثر 90 امتیاز می تواند دریافت کند . این تفاوت به جهت تشویق مدیران استان ها برای تربیت ژیمناست های بیشتر در سطوح بالا است به این ترتیب که اگر هر استان تعداد نفرات بیشتری ژیمناست در هر یک از سطوح تربیت کند جایگاه شایسته ای در میان سایر استان ها کسب می کند .
تذکر: برای قبولی در هر وسیله گواهی جداگانه ای به ژیمناست اعطا خواهد شد .
پس از قبولی در تمام وسایل به ژیمناست گواهینامه عبور از سطح به سطح بعدی به همراه نشان مخصوص سطح جهت نصب برروی لباس اعطا می گردد .
نحوه دریافت گواهی قبولی سطح بندی گروه های مختلف سنی در سال 1390
سطح یک در سال 1390 متولدین سال های 1383-1384 ( 6 و 7 و …. ساله ها )
سطح دو در سال 1390 متولدین سال های 1382-1383 ( 7 و 8 و …. ساله ها )
سطح سه در سال 1390 متولدین سال های1381-1382 ( 8 و 9 و …. ساله ها )
سطح چهار در سال 1390 متولدین سال های1380-1381 ( 9 و 10 و …. ساله ها )
سطح پنج در سال 1390 متولدین سال های1379-1380 ( 10 و 11 و …. ساله ها )
سطح شش در سال 1390 متولدین سال های1378-1379 ( 11 و 12 و …. ساله ها )
توجه : نحوه اجرای آزمون های سطح بندی در کشور
تا 30/9/90 سطح یک در کل کشور ، 30/12/90 : سطوح 1و2 ، 30/3/91 : سطوح 1و2و3
30/6/91 : سطوح 1و2و3و4 ، 30/9/91 : سطوح 1و2و3و4و5 ، 30/12/91 : سطوح 1و2و3و4و5و6
از ابتدای سال 1392 تمامی افراد می بایست گواهی قبولی در سطوح شش گانه را داشته باشند .
نکته قابل توجه : متولدین سال های 1377،1376 به پایین نیاز به گذراندن سطوح شش گانه را ندارند ، لذا نحوه سطح بندی این عزیزان با توجه به نمرات کسب شده در مسابقات کشوری متعاقباً اعلام می شود . البته هیچ گونه منعی نیز در گذراندن سطوح نخواهند داشت بلکه توصیه ما به تمامی قهرمانان این رشته آن است که به صورت فعال در کسب موفقیت در تمامی سطوح شرکت کنند .
در خاتمه از زحمات شبانه روزی کارشناسان و متخصصین زبده ژیمناستیک هنری کشور که تحت عنوان کارگروه تهیه و تنظیم برنامه سطح بندی را به نمایندگی از سوی مربیان سراسر کشور داشتند و طی چندین ماه جلسات هم فکری و هم اندیشی به صورت آیین نامه و برنامه سطح بندی کشور جهت اجرا و عملیاتی شدن هر چه با کیفیت تر و اصولی تر و فنی تر آن ارائه دادند تشکر و قدردانی می نماید .
1. منصور راضی نژاد (تهران) 5. حقیقت جعفری (اردبیل)
2. سید طاهر علوی (تهران) 6 . محمد رضا خیر خواه (قزوین)
3. شاهرخ نور (خوزستان) 7. علیرضا خیاطی (آ.شرقی)
4. بیژن جوان بخت (مازندران) 8 – اسماعیل رساء ( فارس )
برگرفته از وب سایت فدراسیون ژیمناستیک جمهوری اسلامی ایران
شهریورماه 1390
