آیکیـــــدو
یک هنر رزمی ژاپنی است.
اجرای یک تکنیک پرتابی آیکیدو
معنای آیکیدو وحدت و آشتی و تجسم قدرت. موسس این ورزش رزمی (یا هنر رزمی) موریهه اوشیبا نام دارد وی در سال ۱۸۸۳ در خانوادهای که به جهت داشتن مردان جنگی و استاد در کار با سلاحهای جنگ معروف شده بود پا به عرصه جهان هستی گذاشت پدرش یوروکو استاد شمشیر زنی و نیزه بود که موریهه توانست زیر نظر پدرش تکنیکهای مختلف جوجوتسو – آیکی جوتسو – شمشیر زنی و کار با باتوم رابیاموزد تأثیر گذارترین مربی او سوکاکوتاکوا بود که شخصیتی محکم و با ثبات داشت او مجموعهای از فنون و تکنیک را تحت عنوان رشته دایتو ریو را به او آموزش داد. اوشیبا تأثیرات مبارزه را در حین کار با تاکوا کشف کرد ولی این برای او کافی نبود چرا که او میخواست به جایگاه واقعی بشر دست پیدا کند و البته توانست این جایگاه را به لطف وجود شخصیت دیگری به نام اونیسابورو دگوچی استاد بزرگ تمرینهای سبک جدید شینتو ایست یعنی اوموتو کیو بدست آورد در کنار دگوچی وی توانست تمرینات جدید (به کار گیری زمزمه و اصوات دعاگونه به صورت ذکر) به نام کوتو داما را دنبال کند وقتی در سال ۱۹۲۴ دگوچی ژاپن را به قصد مونوگولی ترک کرد و اوشیبا به عنوان محافظ همراه وی بود اوشیبا هرآنچه که از مبارزه میدانست برای مقابله با دستههای راهزنان به کار میگرفت این تجربه بسیار عالی بود و برای اولین بار استاد بزرگ آینده مسیر ویژه خود را پیدا کرد پیش بینی در دل خطر وقتی همه تهدید شده و هراسیدهاند او به جلوتر از خودش مینگرد و میاندیشد کدام مسیرها را باید انتخاب کرد و از کدام باید چشم پوشید در بازگشت به ژاپن اعتقاداتش به یقین رسیده بود و به جایگاه بشر در عالم هستی دست یافته بود و آن را با تمام وجود درک میکرد. برای ایجاد هماهنگی بین تمرینات و اعتقادات فیلسوفانه اش او هنری جدید آفرید آیکیدو به معنای:
وحدت و عشق صلح و آشتی و تجسم قدرت هر بخش از آیکیدو دارای معنایی به شرح ذیل است:
آی : هماهنگی – وحدت – همراهی – همراه شدن
کی : روح – توان – نیروی روحی – قدرت درونی
دو : روش – ساختار – راه
فهرست مندرجات
|
آیکیدو در ایران
هنر رزمی آیکیدو در سال ۱۳۷۴ توسط جناب استاد علی معروفی زیر نظر فدراسیون جودو به طور رسمی بنیان گذاری شد [۱]و پس از آن توسط ایشان، انجمنی در فدراسیون ورزشهای همگانی برای کلاسهای مربی گری آیکیدو برگزار شد.[۲] پس از به رسمیت شناخته شدن آیکیدو در ایران،این ورزش در سراسر کشور گسترش یافت و به خاطر ویژگیهای منحصر به فرد آیکیدو، بانوان زیادی هم تا به حال در ایران به فراگیری آن پرداخته اند[۳]
منابع
- ↑ (روزنامه نیرو،شماره ۳۹۸، یکشنبه یازدهم آذر سال ۱۳۷۵)
- ↑ (بانک اطلاعات ورزش کشور،کتاب سال ورزش،۱۳۸۴)
- ↑ (روزنامه نیرو،شماره ۴۰۶، یکشنبه هفتم بهمن سال ۱۳۷۵)