کونگ فو سان سو

کونگ فو سان سو

جهت اطلاع از تاریخچه و منشا کونگ فو سان سو باید به سراغ تاریخ چین برویم و دوره « شرایط جنگ» را مورد بررسی قرار دهیم. جنگی که در سال یازدهم قبل از میلاد آغاز شد و در سال سوم پس از میلاد به پایان رسید مشخصه این دوره، سیستم فئودالی می باشد که در آن زمین داران بزرگ بر روی املاکی که از سوی حکمرانان خاندان چو chou به آنها داده شده بود حکمرانی می کردند. هر یک از این زمین داران جهت حفظ زمین خود، سیستم مبارزه ای را ایجاد کرد که خاص خودش بود و طبیعتا سیستم های قوی تر توسعه یافته و سیستم های ضعیف تر از بین می رفتند.

حدود هزار سال قبل، سه تن از زمین داران از خانواده های تسایی Tsai ، لی Li و هوی Hoi به ساخت معبد بودا در دهکده پان هونگ Pon Hong  واقع در بخش جنوبی کشور چین اقدام کردند و با گذشت زمان، این معبد به معبد کوان یین Kwan Yin  معروف گشت که نشانه لطف و رحمت می باشد. در این معبد بود که سان سو شکل گرفت زیرا هر سه خانواده سیستم های خود را با یکدیگر ادغام کرده بودند.

حدود دویست سال قبل، مرد جوانی به نام چین مون دان Vhin Moon Don  در این معبد زندگی می کرد. وی دو کتاب نوشت که در آنها اصول تکنیک های سان سو آورده شده بود. این کتاب ها چهار نسل در بین خانواده وی باقی ماند تا این که مردی به نام چین سیو هانگ Chin Siu Hang  آنها را به تصرف خود در آورد. او مردی بلند قد و سنگین وزن بود که قدم در راه پدرش گذاشت و یکی از مربیان معروف سان سو شد.

برادرزاده وی به نام چین سیو دک Chin Siu Dek  از سن پنجاه سالگی به فراگیری سان سو پرداخت و تحت تعلیم هانگ قرار گرفت. دک علاقه زیادی به تمرینات سخت داشت و به همین علت به سرعت این فن را فرا گرفت. وی در سال 1935 و در سن 21 سالگی چین را به قصد لس آن جلس ترک کرد و در پاسپورتش نام خود را به جیمی اچ وو Jimmy H.Woo تغییر داد که دست بر قضا این تغییر به نفع وی شد.

چین سیو هانگ در زمان حمله ژاپن به چین 73 سال داشت. او در سال 1942 مجبور شد تا در مسابقه ای مهم با قهرمان کاراته از ارتش ژاپن، مبارزه کند. تصور فرمانده ژاپنی بر این بود که این مسابقه، تجلی قدرت ارتش ژاپن خواهد بود اما هانگ در کمتر از 20 ثانیه کاراته کار ژاپنی را از پای در آورد. فرمانده که بسیار خشمگین شده بود، دستور داد تا هانگ و شاگردان وی را به مسلسل ببندند و بدین ترتیب، پرونده سان سو در چین بسته شد و اگر جیمی به آمریکا نرفته بود، امروز شاهد حضور سان سو شامل تکنیک ضربه با مشت، ضربه با پا، پرتاب کردن و استفاده از قدرت می باشد. هم چنین در این سیستم بر حالت روحی روانی فرد نیز تکیه شده است. حالت آرامش و تمرکزی که شخص برای حضور در موقعیت های خطرناک مبارزه به آن نیاز دارد. پس نتیجه می گیریم که سیستمی پویا و جاری بوده و تکنیک های آن برای هر زمان و مکانی مناسب می باشد. اصل این سیستم بر پایه تهاجم و حمله استوار می باشد کسی که در مبارزات خود این سبک را به کار گیرد، می آموزد که چگونه در هر شرایطی خود را کنترل کند که چنین آمیزه ای ریشه در اصول فیزیکی و زیست شناختی دارد که در طی بیش از دویست سال مورد تحقیق وبررسی قرار گرفته اند.

هنگامی که مبارزی به خوبی بتواند از تکنیک های سان سو استفاده کند، خواهد توانست بر هر حریفی فائق آید.

دنیای کاراته سال هشتم- شماره 86