زنان رزمی کار
میل به پیروزی
بسیاری از زنان رزمی کار مجرب از من پرسیده اند، با وجود اینکه من سالها به تمرین پرداخته ام اما این فکر که روزی از جانب یک مرد مورد حمله قرار گیرم، مرا به وحشت می اندازد» این گونه زنان مایوس هستند زیرا عاملی که باعث روی آوردن این افراد به تمرینات شده است، کسب مهارت در دفاع از خود می باشد. شما انتظار دارید که آنها از یک زن عادی احساس امنیت بیشتری کنند.
متاسفانه، اکثر زنان رزمی کار که شامل خود من هم میشوند قبل از اینکه در صدد یادگیری دفاع شخصی باشند، یک حمله را تجربه کرده اند. قربانی شدن زنان در گذشته موجب شده که آنها نسبت به توانایی های خود مقابل مهاجم « شک و شبهه داشته باشند . هنگامی که در مورد حمله ای که در گذشته به آن شده فکر می کنند، اکثر آنها قبول دارند که در مقابل مهاجم عکس العمل موثری نشان نداده اند. خیلی از آنها می گویند : « من فقط خشکم زد» آنها متعجبند که از تکنیکهای رزمی شان در زمان نیاز خبری نبوده است.
بین یادگیری تکنیک ها در دوجو ( سالن تمرین ) و توانایی به کارگیری آنها در خیابان تفاوت عمده ای وجود دارد. تمایز بین هنر و بهره گیری بسیاری مهم است. وقتی که شما وارد یک سالن تمرین می شوید، انتظار مبارزه را دارید. در یک حمله واقعی، شما فرصت کسب آمادگی روحی را ندارید.
یک حمله غیر مترقبه موجب می شود آدرنالین مانند موجی عظیم تاثیر بدی بر شما بگذارد. تمرینات در سالم شما را برای این مورد آماده نمی سازد. اگر قربانی آدرنالین هستید، در صورتی که فقط یک تکنیک را اجرا کنید کار بزرگی انجام داده اید. آدرنالین تنها عاملی نیست که شما را از دفاع موثر باز می دارد، در حین یک حمله، فکر کردن، شنیدن و یا دیدن نیز غیر ممکن می شود.
عامل ممانعت کننده دیگر می تواند در نحوه تربیت و پرورش شما ریشه داشته باشد. جامعه این پیام ها را در بر دارد که زنان می بایست زیبا و مودب باشند حتی اگر امنیت آنها در معرض خطر قرار گیرد. اگرچه این رفتار مودبانه به نظر می رسد، اما هر روزه تعداد بی شماری از زنان به نصایحی از این قبیل گوش می سپارند. اگر ضد حمله ای انجام دهید، فقط او را خشمگین می کنید» یا « یک زن قدرت یک مرد را ندارد. بنابراین هرگز نمی تواند در مبارزه او را شکست دهد« این پیام های گمراه کننده، به همراه تاثیرات فلج کننده آدرنالین فرصت مبارزه موثر را از شما سلب می کند. حتی اگر بدانید که می توانید لگد بزنید، این پیام ها باعث می شوند که با ذهنی مشغول که فاقد قدرت و حالت تدافعی است به مبارزه بپردازید.
اگرچه هرگز نباید تقویت مهارتهای دفاع شخصی تان را متوقف کنید اما ضروری است تا مهارتهای فکری دفاع از خود را نیز به فهرست اولویت های تمرین خود بیفزایید. من در 10 سال گذشته، مربی هواخواه چنین تمریناتی بوده ام و بر این باورم که یادگیری غلبه بر تاثیرات تضعیف کننده آدرنالین، مهمترین عامل دفاع شخصی واقع است. دفاع شخصی موثر مستلزم کنترل ترشح اولیه آدرنالین و به کارگیری روحیه مبارزه جهت نجات زندگی است.
جان سالم بدر بردن از یک حمله، رابطه کمی با قدرت و تکنیک دارد. شما می بایست مشتاق برنده شدن باشید و باور کنید که قادرید بر هر مهاجمی غلبه کنید. با از بین بردن افکار منفی ذهن خود، از قربانی شدن پرهیز می کنید. در عوض باید مهاجم را به طور کامل تصور کنید . برای شروع، در ذهن خود مهاجمی را تصور کنید و رویارویی را به مبارزه فیزیکی بکشانید. سپس تصویری ذهنی از پیروز شدن خود خلق نمایید.
هیچ کس حق آسیب رساندن به شما را ندارد. بنابراین باید برای تضمین امنیت خود، آمادگی انجام هر کاری را داشته باشید. اگر حاضرید به خاطر شخصی که دوستش دارید مبارزه کنید، چرا برای خود چنین نباشید؟ اگر در قلب خود به ارزش مبارزه کردن برای زندگی معتقد نباشید، تمامی تکنیکهای دنیا نمی توانند شما را نجات دهند.
ماهنامه تخصصی هنرهای رزمی و تندرستی هنرهای رزمی/ سال سوم