تاریخچه کونگ فوی ببر سفید
تاریخچه کونگ فوی ببر سفید
تاریخچه های موجود که مربوط به سبک ها سیستم های کونگ فو است بسیار دوست داشتنی، شنیدنی و دلپذیر بوده که به نوعی منشا آن مربوط به سرزمین چین و خاستگاه اصلی آن معبد شائولین بوده است. شورش ها، مصائب طبیعی و .. باعث به وجود آمدن جنگ ها و مخالفت های بسیاری با حکومت ها و دولت های آن زمان سرزمین چین بوده که طرح اصلی تاریخ آن را نیز رقم می زند. تاریخچه های اصلی کونگ فو به طور سنتی یعنی به طور شفاهی و سینه به سینه انتقال یافته و امروزه جزء افسانه های مرموز، مبهم و شنیدنی به شمار می رود. تاریخچه سیستم ببر سفید قدمتی چند صد ساله داشته و آن چه که امروز می توان به آن مجدداً استناد نمود، برمی گردد به سوختن شائولین در استان هونان. استان هونان در حدود 500 سال پیش مرکز و مهد فعالیت های سیستم های بوکس چینی بوده و ترکیب حرکات فیزیکی با اصول تفکری، تنفس و ذن و همچنان در آمیخته شدن مذهب بودیسم و تائوئیسم باعث توسعه و رونق سیستم های کونگ فو شد.
سلسه مینگ در قرن 17 توسط مهاجمین خارجی و داخلی برانداخته شد. پس از به قدرت رسیدن سلسله چینگ امپراتور می دانست که راهبان معبد شائولین در پابرجایی سلسله مینگ بسیار موثر و نقش اصلی را در سرکوبی یاغیان چینگ داشته است. امپراتور، نقشه ای را طراحی نمود تا راهبان و معبد را یک جا نابود نماید و این موضوعی بود که مخالفت بسیاری از مردم را به دنبال داشت. روز به روز بر مخالفین دولت چینگ افزوده می شد و امپراتور در نهایت تصمیم بر نابودی معبد و راهبان گرفت و بهانه پناه دادن شائولین به شورشیان و مخالفین حکومت چینگ بوده، این معبد در استان فوکین قرار داشت و اعتبار خاصی را در استیل های کونگ فو به دست آورده و به واسطه مهارت و چیره دستی راهبان شرکت داشت. افسانه اشاره دارد به یکی از راهبان که در هنگام انجام وظیفه و تصور در کارش به اندازه کافی پرش ننموده بود تا فانوس را روشن نماید و در آخر موجب شکستن فانوس کهن گردیده که امری غیر قابل بخشش به حساب می آمد. راهب بدین واسطه اخراج گردید و او به واسطه کینه جویی و گرفتن انتقام به نزد امپراتور رفت و به دروغ ذکر کرد که راهبان استان فوکین در حال طراحی نقشه جهت براندازی دولت چینگ هستند. ترس بر امپراتور غلبه نمود و تصمیم گرفت معبد را به آتش کشیده و هیچ یک از راهبان را زنده نگذارد. ارتش امپراتوری در دسته ها و گروه های منظم حرکت کرده و معبد را به آتش کشیده و ویران کردند. در این جنگ نابرابر عده ای از راهبان به واسطه توانایی و مهارتشان در کونگ فو فرصت گریز یافتند. 4 راهب، استاد مذکر و یک استاد، راهبه مونت که به واسطه حرکات برجسته شان ایمن ماندند: 1- چی سین 2- فونگ دو داک 3- بوک ما 4- میو هسنگ 5- انگ موئی
این 5 نفر که به 5 جاودان معروفند به طرف استان سیچوان در جنوب چین گریختند و در معابد مختلف پنهان شدند. فونگ دورادک و بوک ماد ( پاک می ) در معبد کودونگ وای Kwong wai که اصلیت تائوئیست داشت، پنهان و به انتشار پایه و اساس اصول تفکر بودایی و رزم مربوط به خود و ترکیب آن با رسوم تائوئیست پرداختند. آن دو راهب به مدت دو سال در آن معبد پنهان شدند و سربازان گارد امپراتوری نتوانستند آنها را پیدا نمایند. فونگ دوداک از میان رشته کوه ها گذر نمود و در میان مردم قبایل چادرنشین پنهان شد.
از این 5 جاودان، تنها 4 نفر توسعه دادن سیستم های کونگ فو را به طوری که راهب بزرگ جی سین شیوه شمالی کونگ فوی شائولین را گسترش داد.
راهبه انگ موئی سیستم شکوفه آلو را ، با کمی سیستم ابروی سفید و … فونگ دوداک سیستم بوک فو پای یا ببر سفید را توسعه داد.
فونگ دوداک از روستاییان مجاور صومعه بود، او علاوه بر مهارت کونگ فو خویش، طبیعتی قهار در درمان شناسی و گیاه شناسی بود. او را با نام جونگ سی یا استاد بزرگ می شناختند. او در سال 1600 درگذشت و آموخته های اصلی او را به ندرت می توان در میان سیستم ها شناسایی نمود. پس از مرگ او، دانش و آگاهی وی در مجموعه گردآوری گردیده با عنوان
« دوتین یین»
استاد ارشد این سیستم « دو وای » از نسل 6 این سیستم است پس از 300 سال جونگ سی جول ریزو به دووای اجازه تدریس عمومی سیستم نیرومند بوک فو پای را داده است.
دنیای کاراته سال هشتم- شماره 87
