دستوری ساده در رابطه با مکانیک های بدنی

دستوری ساده در رابطه با مکانیک های بدنی

A Simple Lesson in Body Mechanics 

اشتباهی که از سوی برخی کاراته کاها و رزمی کاران دیگر سر می زند حالت نادرست لگن خاصره و استخوان قسمت بالای ران در حالت ایستاده و خمیده به سمت جلوی آنها می باشد. در این حالت به جای آن که این دو استخوان با ستون مهره ها در یک راستا قرار گیرد استخوان بالایی ران به سمت عقب کشیده شده و از راستای ستون مهره ها خارج می شود و هرچه این حالت بیشتر به طول بیانجامد و پای فرد خمیده تر باشد مشکل حادتر می شود. در این تصویر پای عقب باعث کشیده شدن لگن خاصره به سمت عقب لگن خاصره پای جلویی به سمت جلو شده است. در نتیجه استخوان های هر دو لگن از حالت عادی خارج و با ستون مهره ها در یک راستا قرار نمی گیرند. این حالت باعث می شود جهت چرخش ستون مهره ها و لگن با یکدیگر متفاوت بوده و نتوانند مانند لولا در راستای یک محور عمودی چرخش داشته باشند.

بدون وجود این هماهنگی حالت تکیه گاهی استخوانی نیز از بین رفته و ماهیچه ها در زمان نیاز از حالت انقباض خارج نشده و خود را شل نمی کنند که نتیجه آن ضعف در ضربات و تکنیک های دیگر است. مشکل دیگری که مشاهده می شود این است که ستون مهره ها دارای قوسی بیش از حد معمول می باشد. هنگامی که لگن خاصره از مرکز خارج شده و به سمت عقب کشیده می شود حالت ستون مهره ها تغییر کرده و سنگینی بدن از مرکز خارج می شود. این حالت باعث ایجاد اختلال در نیروی فرد می شود. هنگامی که لگن های خاصره در حالت عادی قرار ندارند نیروهای بدن نمی توانند از قسمت تنه به پاها و لگن ها منتقل شوند و چنان چه در زمینه هر یک از فنون انرژی محوری مانند کی کو ki ko و یا اوی گانگ Oi Gang  یا چی کانگ Chi Kung در زبان چینی فعالیت می کنید جریان عادی انرژی کی( ki و با oi یا Chi چی در زبان چینی) دچار محدودیت می شود چنانچه این حالت ادامه یابد نه تنها باعث افت در کار می شود بلکه به آسیب دیدگی و درد منجر خواهد شد. در این تصویر لگن های خاصره و ستون فقرات به طور طبیعی در یک راستا قرار گرفته و از تکیه گاه استخوانی برخوردار بوده و دارای چرخشی صحیح و موثر می باشد که مواردی مهم برای انتقال صحیح قدرت به سمت پاها و لگن خاصره می باشد. در این حالت ستون فقرات دارای کشیدگی عادی بوده و از انحنای مناسبی برخوردار است. در حین انجام حرکات لگن های خاصره و استخوان های انتهایی پشت بایستی تا حد امکان در حالت انحنای طبیعی خود قرار گیرند. اما بسیاری از مردم هنگامی که در حالت ایستاده به جلو خم می شوند به واسطه پای عقب، لگن خود را نیز به سمت عقب می کشند. در این حالت به جای آن که مهره ها انحنای طبیعی خود را حفظ کنند ناهماهنگی در حالت آنها ایجاد می شود ( تغییر حالت در کشیدگی آنها ) پس هنگامی که مربی می گوید : پشت خود را صاف نگه دارید منظورش همین است. پس حالت ایستاده وخمیده به جلوی خود را چک کنید . مراقب وضعیت لگن خود باشید و ماهیچه های شکمی خود را برای کمک به مقابله با فشار حاصله از پای عقبی تقویت کنید. با کشیده تر کردن ستون مهره ها نیرو و انرژی در بدنتان راحت تر جریان می یابد. کافیست اراده کنید و آن گاه تفاوت را احساس خواهید کرد.

توصیه هایی در رابطه با دستوری ساده در ارتباط با مکانیک های بدنی

اثر تریشا جن کینز پی. تی Trisha Jenkyns P.T مدیر درمان فیزیکی جن کینز در لمبریج و آرلینگتون Arlington  

تصور می کنم این دستورالعمل ها برای درک مفهوم مکانیک های بدن در حالت ایستاده و خمیده به جلو و یا هر وضعیت دیگری مفید می باشد. هنگامی که به مکانیک های بدنی مردم نگاه می کنم خطوط انرژی را در آنها دنبال کرده و به این دقت دارم که کدامیک از ماهیچه های آنها فعال، بیش فعال و یا ضعیف می باشند. همچنین به این موضوع دقت دارم که کدامیک از این ماهیچه ها انعطاف پذیر نبوده و اجازه حرکت را به فرد نمی دهند. در حالت ایستاده و خمیده به جلو باید به چند نکته توجه داشت:

1-ممکن است فرد اطلاعی در رابطه با حالت صحیح ستون فقرات و یا لگن ها نداشته باشد. در این مورد دانستن اطلاعاتی در مورد انحنای طبیعی و اهمیت آن برای هر فردی ضروری می باشد. هنگامی که در حالی قائم ایستاده اید ستون فقرات شما در حالت انحنای طبیعی قرار دارد.

2-بسیاری از مردم به اشتباه بر این باورند که باید لگن خاصره را جمع کرده و در هر حالت از بدن این انحنا را از بین برد. فعال ساختن ماهیچه های لگنی پشتی و شکمی برای حفظ انحنای طبیعی ستون فقرات پشتی ضروری می باشد.

3-ممکن است فرد قادر به اجرای این حالت نباشد زیرا لگن جلویی و ماهیچه های محکم آن انعطاف پذیر بوده و یا ماهیچه های پای پشتی غیر قابل انعطاف باشد. در این حالت کشش های صحیح و مجزای این ماهیچه ها ضروری می باشد.( برای کشش این ماهیچه ها می توانید با نگه داشتن بدن در این حالت و فعال ساختن ماهیچه های لگن پشتی ( عضله سرینی) و شکمی به آرامی با پاشنه پای عقبی خود به زمین فشار وارد کنید)

4-ممکن است فرد ماهیچه های عضله سرینی و شکمی خود را با ثابت نگه داشتن لگن ها و ستون مهره های پشتی پیش از حد فعال سازد. این موردی است که اغلب بر آن تاکید می شود اما چنان چه انعطاف پذیری نیز وجود داشته باشد خطوط انرژی بیشتری در اختیار فرد قرار می گیرد. در این حالت لگن ها شل بوده و نیرو و انرژی به راحتی در آنها جریان می یابد.

یادداشت سردبیر : تریشا جن کینز(Trisha Genkins) در زمینه یوگا نیز فردی متبحر است. او برای مدت زمان زیادی در زمینه تکواندو کار کرده و مربی سابق این رشته در دانشگاه نیویورک در شهر بوفالو ( Boffalo ) بوده است. او یکی از بهترین مربیان و تکنسین هایی است که می شناسم. ترکیب منحصر به فرد مهارت و علم او در زمینه فنون رزمی وجهه ای بی همتا به او می بخشد که می تواند برای ما آموزنده باشد.

توصیه هایی دیگر در رابطه با دستور ساده در ارتباط با مکانیک های بدنی

مدیر تکنیک Greg Seel اثر جرج سیل الکساندر در نیویورک

تکنیک های الکساندر که بر روی تفهیم و ایجاد مکانیک های صحیح بدنی تمرکز دارد ابزاری مفید برای کمک به تشخیص و اصلاح تعدادی از عادت های نادرست در وضعیت ایستاده و خمیده به جلو محسوب می شود. یکی از این عادت ها در حالت خم کردن پشت و فشردن پاها و لگن ها درون یکدیگر است که اغلب با کشیدگی در ناحیه گردن و فشردن سر به عقب و پایین و به سمت ستون مهره ها همراه می باشد که تمامی آنها به اختلال در کار عضو مربوطه و کشیدگی در آن ناحیه منجر می شود. اما برخی ورزشکاران برای جبران این حالت بیش از حد وزن خود را به سمت جلو و بر روی پای جلویی انداخته و یا سر و سینه خود را بیش از اندازه به سمت بالا و عقب می کشند، که این حالت باعث سفتی و حتی آسیب دیدگی در ناحیه زانو، پشت و یا مفصل لگنی می شود. چنان چه سر در راستای بدن قرار گیرد نتیجه آن سلامتی و کارآمدی بیشتر می باشد که همان تکنیک الکساندر بوده و به “کنترل اولیه” اشاره دارد.این تکنیک بر استفاده موثر و کارآمد از بدن تمرکز دارد.

اف. ام . الکساندر F.M.Alexander  متوجه رابطه ای خاص بین سر، گردن و پشت شد که نتیجه آن هماهنگی بیشتر سیستم اسکلتی- ماهیچه ای بود. هدف این تکنیک تغییر عادت هایی است که باعث اختلال در عملکرد طبیعی بدن می شوند که این امر از طریق اطلاع رسانی و یا جهت دهی های ذهنی میسر می باشد. این کار با تلاش هایی که برای ماهیچه ای ساختن شکل ظاهری بدن که منجر به تحت فشار قرار گرفتن بدن می شود بسیار متفاوت می باشد. به طور کلی در حالت صحیح ایستاده و خم به جلو، همانند هر مکانیک بدنی دیگری، زمانی که لگن ها و پاها بر اساس تکنیک الکساندر در موقعیت قرار بگیرند کنترل اولیه اعمال می شود. این تکنیک عبارت است از : آزاد نگه داشتن گردن، هدایت سر به سمت جلو و بالا، کشیده و صاف نگه داشتن پشت و نگه داشتن لگن ها در راستای مهره ها در هنگام حرکت پاها. این تکنیک همچنین باعث ایجاد یکپارچگی در کل بدن شده و ماهیچه ها را قادر می سازد تا در حین کار از اندازه طبیعی خود فاصله زیادی نگیرند که همین امر باعث کاهش فشار بر مفاصل مختلف بدن می شود. منظور از صاف نگه داشتن پشت، در کاراته همین است. نباید به پشت فشاری وارد شده و یا بیش از حد صاف نگه داشته شود. در این حالت است که انحنای مهره ها هم از لحاظ طبیعی و هم کارآمدی حفظ می شود. یکی از اصول مهم در تمامی فنون رزمی این است که در حالت ایستاده و خم به جلو انرژی باید از قسمت های بالایی و مرکزی بدن به سمت پاها منتقل شود تا حرکت بیشتری صورت گیرد. به منظور کاهش خطر کشیدگی و آسیب دیدگی بایستی فشار کمتری بر پشت، مفاصل لگنی و زانوها وارد شود. در این حالت است که در تمامی تکنیک های ما نوعی نظم و روانی به وجود خواهد آمد. مهم تر از همه این که یاد می گیریم چگونه به هماهنگی بدن خود در حالت کلی توجه داشته باشیم که بدین ترتیب الگوهای تکراری استفاده نادرست دیگر باعث بروز مشکلاتی از قبیل درد و آسیب دیدگی، که باعث دور شدن ما از فواید و لذت های موجود در اصول جالب فنون رزمی است، نمی شود. اغلب مشکلاتی در رابطه با انعطاف ناپذیری گروهی از ماهیچه های خاص وجود دارد که به عدم تعادل منجر می شود که این حالت نتیجه عادت ها و فعالیت های تکراری در زندگی روزمره مانند نشستن های طولانی مدت یا شرایط شغلی دیگر می باشد. تشویق به جهت گیری درست به جای موضع گیری صحیح منجر به حمایت یکپارچه از جانب سیستم عضلاتی بدن می شود. توجه به روش استفاده از بدن باعث افزایش توان حرکتی و اجرایی از هر نوعی می شود. دستورات تکنیک الکساندر از طریق برنامه های غیر مستقیمی، که به جای پرداختن به یک سری مشکلات خاص به هماهنگی و یا استفاده کلی از بدن می پردازد، اعمال می شوند. بر این مبنا می توان با حداقل تلاش به حداکثر نتیجه در تمامی فعالیت ها دست یافت.