مشکلاتی که زنان در ورزش های رزمی با آنها مواجه می باشند

مشکلاتی که زنان در ورزش های رزمی با آنها مواجه می باشند.

Problems Women Face In The Martial Arts

حتی در جامعه به اصطلاح روشنفکر کنونی، هنگامی که خانمی در یکی از کلاس های رزمی شرکت می کند با واکنش دوستان، خانواده و همکارانش مواجه می گردد که البته دلیل این واکنش عدم آگاهی و وجود تفکراتی منفی در این زمینه می باشد.

برخی از این تفکرات عبارتند از :

1-  ورزش رزمی باعث می گردد تا یک خانم از ویژگی های زنانه خود دور گردد.

اگر چه راهبه های شائولینی در هزاران سال پیش در زمینه ورزش های رزمی فعالیت می کردند، اما مخالفت با این تفکر بسیار دشوار می باشد. اگرچه ممکن است در فیلم ها و داستان ها این شرایط باعث آسیب پذیری گردد اما در خیابان باعث کشته شدن شما می شود. هنگامی که خانمی ورزش رزمی را می آموزد به وی دفاع شخصی، اعتماد به نفس و خودشناسی نیز آموزش داده می شود.این موارد نه تنها باعث کاسته شدن از ویژگی های زنانه نمی شود بلکه در واقع آنها را قادر می سازد تا با ترس کمتر و دیدگاهی بازتر وارد جامعه شوند.

2-  تاثیر ورزش های رزمی در هر شرایطی صد درصد می باشد.

تمامی زنان و مردان در این مورد با یکدیگر توافق دارند. صرف نظر از این که کارآمدی یک تکنیک در کلاس تا چه حد می باشد، هیچ تکنیکی به تنهایی در هر شرایطی موثر واقع نمی گردد. موضوع مهمی که باید به خاطر داشت این است که با تکنیک های پشتیبان آشنا باشید و بتوانید بدون تفکر و درنگ آنها را اجرا کنید.

3-  کاراته یا هر نوع ورزش رزمی دیگری برای زنان دشوار است.

آنها در اثر برخوردها صدمه می بینند و از این رو لازم است بیشتر آموزشگاه های رزمی در هنگام تمرین یا آموزش از تشک استفاده کنند که البته چنین کاری هنگام برگزاری مسابقات رزمی نیز انجام می شود. هر گونه تمرین جسمی می تواند برای زنان دشوار باشد اما در ورزش های رزمی به زنان شیوه صحیح تمرین آموزش داده می شود.یعنی چگونه حرکت کنند، ضربه بزنند، لگد بزنند و حریف را به زمین بزنند. البته ممکن است ورزش هایی مثل آهسته دویدن یا تنیس برای خانم ها مناسب تر باشد. اما حتی در ین گونه ورزش ها نیز امکان آسیب دیدگی وجود دارد.

چه تعداد از تنیس بازان یا دوندگان در مورد سقوط روی زمین آموزش دیده اند؟

4-  ورزش های رزمی به زنان روحیه تهاجمی می دهد.

اصول و آموخته های ورزش های رزمی کنترل خویشتن، کنترل خشم و هم چنین صبر و تحمل را می آموزد. تنها به این دلیل که خانم ها حق نه گفتن و انتخاب نوع کار را دارند. پس این نوع فعالیت ها باعث پرورش روحیه پرخاشگری و تهاجم در آنها نمی شود یا شرایطی را به وجود نمی آورد که آنها در حاشیه قرار گیرند.

5-  زن توانایی شکست دادن یک مرد را پیدا خواهد کرد.

هرچند زن و مردی در یک مسابقه هم وزن باشند اما یک زن نمی تواند یک مرد را شکست دهد. اما ورزش های رزمی به زنان یاد می دهد تا از عهده این مشکل برآیند. به این گونه که در بسیاری از سبک ها تکنیک های اهرم شدن یا قفل کردن مفاصل آموزش داده می شود.

6-  زنانی که ورزش رزمی کار می کنند خشن و غیر جذاب می باشند.

به افرادی که به این موضوع معتقد هستند پیشنهاد می کنم به ستاره ها و قهرمانان دارای کمربند مشکی، رنه روسو، سینتیا راتراک و کتی لانگ نگاهی داشته باشند.

7-  فعالیت در ورزش های رزمی، روابط را تهدید می کند.

مردی که عاشق همسر خود می باشد باید او را در راستای انجام تمریناتش حمایت نماید و حتی به آن علاقه نشان داده و یا حتی خود نیز با همسرش همراهی کند. برای افرادی که دارای روابط نامناسبی می باشند، شرکت در تمرینات رزمی به ایجاد اعتماد به نفس و خودشناسی و دور شدن آنها از این گونه روابط کمک می کند و در مورد افرادی که به ادامه دادن این روابط تمایل دارند، حداقل به آنها دفاع شخصی آموزش داده می شود که البته این کار نیز ممکن است باعث گردد که چنین افرادی پیش از اقدام به این کار، کمی در مورد آن درنگ کنند.

8-  کاراته باعث کاهش صبر وشکیبایی می شود.

چنین چیزی اصلا صحت ندارد. بخش مهمی از آموزش های رزمی، چگونگی پرهیز از رویارویی و نبرد می باشد. هنگامی که رزمی کاری از سطح مبتدی ( کمربندهای سفید، زرد، نارنجی) به سطح متوسط می رسد، بسیاری از مربیان اصرار دارند که وی به رزمی کاران سطح پایین تر آموزش دهد زیرا اغلب لازم است تا دارندگان کمربند قهوه ای پیش از رسیدن به سطح مشکی، استعداد مربیگری خود را نشان دهند. به افرادی که نسبت به این موضوع تردید دارند توصیه می کنیم تا به گروهی متشکل از 20 تا 25 نفر از جوانان با فاصله سنی 5 تا 10 سال آموزش دهند.

9-  دفاع از زنان بر عهده مردان می باشد.

چقدر عجیب ! بسیاری از مواقع فیلم هایی را تماشا کرده ایم که قهرمان فیلم در حال کتک خوردن است و زنی گوشه ای ایستاده و با ترس و لرز گریه می کند در حالی که تماشاچیان فریاد می زنند: برو او را نجات بده.در این مورد که مرد باید از زن محافظت کند شکی نیست اما مسئولیت جان و امنیت هر زن بر عهده خود اوست. چنان چه مردی بخواهد تمام توجه خود را برای حفاظت از همسرش بگذارد آن گاه نمی تواند به حمله صورت گرفته عکس العمل نشان دهد.

بنابراین هیچ دلیلی برای تعصب، دشمنی، تمسخر و تردیدی نسبت به زنانی که در ورزش های رزمی فعالیت می کنند وجود ندارد. چنین زنانی هیچ گاه به حرکاتی غیرزنانه روی نمی آورند. بلکه یاد می گیرند چگونه با فراگیری آن چه به سود آنهاست و به سلامت و تناسب اندامشان کمک می کند، از خود و بدنشان محافظت نمایند.