آموزش گام به گام کشتی (2)

آموزش گام به گام کشتی (2)

همان طور که قبلاً اشاره شد، کشتی از جمله ورزشهایی است که فرصت یکسانی را برای کسب موفقیّت برای تمامی کشتی گیران فراهم می‌کند. اگر یک نوجوان کشتی گیر در اجرای بعضی مهارت‌ها ضعف نشان دهد با تمرین و ممارست می‌تواند آن‌ها را به خوبی فرا بگیرد.

اگر نوجوانی از قدرت بدنی کافی برخوردار نباشد، می‌تواند  در این رشته قدرت بدنی خود را افزایش دهد. اگر در حین کشتی زود از پای در می‌آید و خسته می‌شود، می‌تواند استقامت بدنی خود را بهبود بخشد.

تاکتیک، آمادگی روانی و انگیزه رقابت اساساً در موقعیت کشتی گیر نقش بسزایی دارند. خصوصیات بدنی مادرزادی (ارثی) مثل قد و قواره، و سرعت بدنی که در رشته های دیگر ورزشی امتیاز محسوب می‌شود، به خودی خود در رشته‌ی کشتی جایی ندارد.

چارچوب آموزش کشتی به نونهالان و نوجوانان:

هدف از کشتی را که باید پشت حریف را به تشک تماس دهد (ضربه فنی) برای آن‌ها توضیح دهید.

همیشه کشتی گیران نوجوان را بر اساس قد و قواره و قابلیت‌ها گروه بندی کنید.

ذهن کشتی گیران نوجوان را با توضیح قوانین و مقررات خسته نکنید – آن‌ها در این مرحله نیاز به این اطلاعات وسیع ندارند.

کشتی را روی تشک شروع کنید. بگذارید آن‌ها عملاً بفهمند که به چه نحو پشت حریف را به تشک تماس دهند.

قبل از هر چیز گارد و نحوه‌ی حرکت روی گارد را آموزش دهید. سپس فنون کشتی را با گارد و حرکت روی گارد تطبیق و جفت و جور نمایید.

وضعیتهای صحیح بیومکانیکی را در کلیه فنون دخیل نمایید.

آن دسته از بازیهایی را که با حرکات و فنون کشتی هماهنگی و یکنواختی دارند، در برنامه های آموزشی بگنجانید.

زمانی که کشتی گیر در کسب کنترل بدن خود توفیق یافت، کشتی باید سرپا انجام شود.

ابتدا فنون حمله و سپس فنون دفاع و بَدل کاری را آموزش دهید.

بسیاری از کشتی گیران نوجوان برای کسب موفقیّت در کشتی باید مراحل خاصی را طی نمایند. این مراحل به هیچ وجه نباید از برنامه های آموزشی حذف شود. نمی‌توان از یک نوجوان کشتی گیر انتظار داشت بدون طی مراحل تکاملی در کشتی، در سطوح بالا به رقابت بپردازد. هر یک از نونهالان و نوجوانان با توجه تفاوتهای فردی برای دستیابی و کسب موفقیّت مراحل ترقی را به نسبتهای متفاوتی طی می‌کنند. رشد جسمانی، روحی – روانی، عاطفی و ذهنی برای هر کشتی گیر نونهال یا نوجوان به نسبتهای متفاوتی رخ می‌دهد.

مربی کشتی موظف است در زمانی که کشتی گیران نیاز به کمک دارند، به آن‌ها کمک کند، انتظارات واقعی را پیش بینی نماید و زمانی در جهت تعالی و تکامل آن‌ها بکوشد که آمادگی روانی و ذهنی در آن‌ها محرز شده باشد.

کشتی در هر مرحله تکاملی خود مختصات و ویژگیهای مخصوص به خود را دارد:

1. مرحله ابتدایی – در این مرحله کشتی گیر:

*از عدم ثبات عاطفی برخوردار است.

*می‌ترسد.

*مردد است، نمی‌تواند تصمیم بگیرد.

*هدف ندارد.

*شکست برای او یک مسئله جدی است.

*از شجاعت روانی برخوردار نیست.

*محدودیتهایی از جهات مختلف بر او تحمیل می‌شود.

2. مرحله تکنیکی (فنی)

*کشتی گیر از اعتماد به نفس نسبی برخوردار است.

*این شناخت را دارد که از نظر فنی به قابلیت نرسیده است.

*میل به فراگیری فنون برای کسب موفقیّت در او به صورت هدف در آمده است.

*دلیل فنی شکست خود را یافته است.

*فراگیری تکنیک با قصد قطعی ارتباطی ندارد.

*چون به درک نسبی از کشتی دست یافته است، محدودیتهایی جزئی بر او تحمیل می‌شود.

3. مرحله عملی

*اعتماد به نفس باعث شده است که تکنیک و فنون بخشی از وجود کشتی گیر شوند.

*در عمل به موفقیّت دست می‌یابد.

*استفاده از فنون برتر شروع می‌شد.

*دلایل روانی شکست خود را یافته است.

*محدودیت از جانب حریف بر او تحمیل می‌شود.

*به شجاعت جسمانی دست یافته است.

4. مدیریت

*اعتماد به نفس روانی و بدنی به تکامل خود رسیده است.

*با برنامه ریزی به موفقیّت دست یافته است.

*در فراگیری فنون برای رسیدن به هدف به وحدت رسیده است.

*معنای شکست را در از دست دادن هدف یافته است.

*چون به آمادگی جسمانی دست یافته است از شجاعت خاصی برخوردار است.

*محدودیت همراه با خواستهای بالاتر از حد توانایی بدنی بر او تحمیل می‌شد.

5. کشتی گیر

آمادگی روانی، جسمانی و عاطفی برای او یک حقیقت مسلم است.

عزم او کسب موفقیّت است.

به شجاعت دست یافته است.

تمامی محدودیت‌ها از جانب خودِ او بر وی تحمیل می‌شود