علم تمرین و بدنسازی در رشته های توپی

علم تمرین و بدنسازی در رشته های توپی

بدن انسان از میلیونها سلول زنده تشکیل شده است. تمام سلولها می توانند خود را با فعل و انفعالاتی که در بدن روی می دهد منطبق کنند. این سازگاری همواره در داخل بدن صورت می گیرد. به این خاطر بین ورزشکار و تمرین ورزشی هماهنگی به وجود خواهد آمد.

همه برنامه های تمرینی خوب از اصل افزایش تدریجی اضافه بار تبعیت می کنند. بار تمرینی عبارت است از مجموعه فعالیت ها یا تمرین هایی که ورزشکار در یک جلسه تمرین انجام می دهد. هدف اضافه بار تمرینی این است که همواره تمرین، پیشرفت داشته باشد و بدن ورزشکار نسبت به قبل قوی تر شود یعنی بار تمرین باید به طور مرتب سنگین تر شده و افزایش یابد و همزمان با آن بدن ورزشکار سازگارتر شده و قوی تر از مرحله قبل گردد. به این معنی که فشار تمرینی نباید ثابت بماند چون ورزشکار رشد نمی کند. بلکه باید به طور فزاینده محرک ها و فشارهای تمرینی زیاد شود.

در این مرحله باید خیلی مراقب بود که تمرین، پلکانی و به تدریج زیاد شود و اگر ورزشکار تصور نماید که با تمرین شدید یعنی افزایش ناگهانی تمرین سنگین می تواند زودتر و سریع تر آماده شود نه تنها باعث بروز آسیب فیزیکی می شود بلکه موجب خستگی مزمن شده و منجر به تخلیه انرژی عضله و بدن نیز خواهد شد.

همواره باید به خاطر داشته باشیم که با اجرای تمرینات سخت به میزان بالای آمادگی جسمانی نمی رسیم و بدن در امر تمرین همواره با محدودیت هایی رو به رو است. مربیان و ورزشکاران باید این عقیده که تمرینات بسیار فشرده و شدید می توانند بیشترین پیشرفت را به بار آورند و از ذهن خود دور کنند.

وقتی توانایی یک ورزشکار به بار تمرینی جدید نیازمند می شود بدن به این فشار جدید واکنش نشان می دهد. این واکنش بدن همان تطبیق یا سازگاری بدن با بار تمرینی جدید است.

اولین واکنش بدن خستگی است. پس از پایان تمرین مرحله استراحت و سازگاری بدن با بار تمرین جدید شروع می شود. فرایند استراحت و انطباق بدن با بار تمرین جدید باعث خواهد شد که ورزشکار به سطح توانمندی اولیه خود باز نگردد. و به سطح پیشرفته تری برسد این توانمندی بیشتر نتیجه موازنه ای است که بدن با بار تمرینی جدید برقرار کرده است. تمرین بیش از حد توان ورزشکار باعث خواهد شد که او در زمینه جبران نیروی از دست رفته و به دست آوردن تعادل با مشکلاتی مواجه شود و حتی ممکن است نتواند به سطح اولیه توانایی خود باز گردد.

تاثیر قدرت بر توان ورزشکاران

استفاده از تمرینات قدرتی منظم در برنامه تمرینی در سال های اخیر تاثیرات بسیار زیادی در بهبود رکوردها و بالا بردن توانایی ورزشکاران داشته است . ورزشکاران حرفه ای در قسمت قابل توجهی از برنامه خود تمرینات قدرتی را لحاظ نموده اند.

به طور علم تمرینات قدرتی مفهوم افزایش قدرت و اندازه عضلات را دارا می باشد. تمرینات قدرتی دو خدمت بزرگ به ورزشکاران حرفه ای کرده است : 1- بالا بردن تواهایی و آمادگی جسمانی ورزشکاران 2- جلوگیری از صدمات و کمک به تقویت عضلات آسیب دیده . تمرینات قدرتی و وزنه زیر ساخت تمرینات انفجاری و استقامت عضلانی می باشد. در تمرینات قدرتی ما به نقش و تاثیر وزنه های آزاد و ماشین های بدنسازی در برنامه های منظم تمرینی با توجه به آخرین دست آوردهای پیشرفتهای تمرینی در این خصوص اشاره خواهیم داشت.

مهم ترین موضوع در این خصوص نقش کاربردی و عملی برای استفاده مربیان ورزشکاران است نه جنبه تئوری، نظری و آکادمیک.

هماهنگی تمرینات مقاومتی کار با وزنه و تمرینات انفجاری تاثیرات بسیار زیادی در برخی فاکتورهای آمادگی جسمانی و عملکرد بالای ورزشکاران داشته است که یکی از توانایی هایی که می توان به آن اشاره کرد پرش عمودی در ورزشکاران است. طی یک دوره تمرینات 7 هفته ای تمرین با وزنه و تمرین انفجاری پرش های پلایومتریک شما قادر خواهید بود حتی 3. 5 سانتی متر پرش عمودی خود را افزایش دهید. یا پس از 3 ماه تمرین با وزنه ، هفته ای 4 جلسه میزان وزنه برداشته شده را در حرکت باز کردن چهار سر ران تا 180 درجه افزایش دهید.

حداقل اینکه در بسیاری از رشته های ورزشی مقدار حداقل قدرت برای رسیدن به اوج آمادگی در سطح بالای قهرمانی بسیار نیاز می باشد. اما قدرت اضافی بیش از آن حد شاید در یک رشته خاص لازم به نظر نمی رسد.

تمرینات کار با وزنه موجب بروز پیشرفت قابل ملاحظه ای در قدرت افرادی که قبلا تمرین نکرده اند می شود. تمرینات قدرتی زیر ساخت قابلیت جسمانی است و در نتیجه پیشرفت نتایج ورزشی را تا حد فوق العاده ای ارتقا داده است.

تاثیر تمرینات قدرتی به رشته های ورزشی نیز بستگی دارد. برخی رشته های قهرمانی به شدت به تمرینات قدرتی وابسته اند. مثلا از بین رشته های توپی و گروهی به ترتیب اهمیت والیبال، هندبال، بستکبال و فوتبال به تمرینات قدرتی وابسته اند.

استفاده از تمرینات قدرتی در رشته های گوناگون به 3 دسته تقسیم می شوند : الف- در برخی رشته ها حیاتی است ب- در برخی رشته ها تعیین کنده است ج- در برخی رشته ها مکمل می باشد.

دانش ورزش/ نیمه اول دی 85