مفاهیمی در رابطه با انجام فعالیت و سلامتی

Implications for performance and health

مفاهیمی در رابطه با انجام فعالیت و سلامتی

دکتر اودب بار- ار ( Oder Bar –Or  )

تهیه کننده : مرکز تغذیه و امور کودکان، دانشگاه مک مستر ( Mac. Master ) و بیمارستان چداک مک مستر chedoke McMster  ، اونتاریا (ontaria) ، همیلتون ( Hamilton  )

قسمت اول

نکات مهم KEY POINTS 

• بدن کودکان، در مقایسه با بزرگ سالان، هنگام انجام فعالیت هایی مانند پیاده روی و یا دویدن، گرمای بیشتری تولید می کند. عمل تعریق در بدن کودکان کنتر انجام میگیرد و بالا رفتن دمای بدنشان در جریان گم شدن آب بدن، دارای آهنگ سریع تری می باشد.
• این تفاوت ها ارتباطی با توانایی کودکان در انجام فعالیت های ورزشی ندارد مگر آن که دمای هوا افزایش یابد.
• هیچ مدرک علمی کافی دال بر ارتباط بیماری های حاصل از گرما با این فعالیت ها در کودکان و بزرگ سالان وجود ندارد. اما برخی بیماری های خاص دوران کودکی خطر ابتلا به بیماری های حاصل از گرما در اثر این فعالیت ها را افزایش می دهد.

مقدمه INREODUCTION  

به طور کلی واکنش فیزیکی کودکان در مقابل این فعالیت ها همانند بزرگ سالان است، اما تفاوت های بحث برانگیزی در واکنش آن ها وجود دارد که به دوران بلوغ مربوطمی باشد.

مثلا کودکان در مقایسه با بزرگ سالات نسبت به فشارهای حاصل از انجام فعالیت و گرمای هوا واکنش های متفاوتی نشان می دهند.

در حالی که برخی از واکنش های کودکان ( مانند تعریق کمتر، غلظت بیشتر اسید لاکتیک خون و بازده قلبی کمتر) در هنگام فعالیت در گرما، از جنبه نظری و تئوری مورد توجه قرار گرفته است، واکنش های دیگر آنها ( مانند متابولیکی بالا در اثر جنب و جوش، زمان کوتاه تر تحمل انجام فعالیت ها، سرعت سازگاری پایین تر، افزایش تسریع دمای بدن در طول کم شدن آب بدن) از اهمیت خاص در زمینه فعالیت، زندگی سالم و سلامت کودکان برخوردار است.

هدف این مقاله تمرکز بر ویژگی های اخیر کودکان و برجسته ساختن مفاهیم این عناصر در رابطه با انجام فعالیت و سلامتی می باشد. اگرچه چنین مفاهیمی در مورد کلیه کودکان صدق می کند اما ارتباط خاصی با کودکانی دارد که دارای شرایط و بیماری های خاص بوده و آن ها را در معرض ابتلا به بیماری های حاصل از گرما قرار می دهد.

بررسی پژوهش

RESEARCH REVIEW

واکنش های فیزیکی

Physiologic Responses  

جهت بررسی دقیق تر واکنش های کودکان به فشارهای حاصل از انجام فعالیت و گرمای هوا به مقالات بارآور (Bar-Or سال 1989- 1983- 1980 ) مراجعه کنید.

مطالب زیر مروری است بر یافته های حاصل از مطالعات بسیار که معتقد است: کودکان در مقایسه با بزرگ سالان دارای نقص هایی در هنگام انجام فعالیت در شرایط آب و هوایی گرم می باشند. در هنگام فعالیت به دلیل ایجاد گرمای متابولیکی در اثر انقباض ماهیچه ای، نیاز انسان به  خنک کردن بدن افزایش می یابد. به دلایلی نامشخص گرمای متابولیکی تولید شده در بدن کودکان به ازای هر کیلوگرم وزن بدن در هنگام پیاده روی و یا دویدن، بیشتر از بزرگ سالان می باشد. ( استراند سال 1952. مک دوکال و همکارانش سال 1983 ) و این مسئله باعث وارد شدن فشار بر سیستم تنظیم حرارت در بدن آن ها می شود.

هرچه سن کودک کمتر باشد تولید گرما در بدن او بیشتر صورت می گیرد. مثلا ممکن است تولید گرما در بدن یک کودک 8 ساله 25 تا 30 درصد افزایش یابد.

میزان تبادل گرما بین بدن و محیط با افزایش سطح بدن، افزایش می یابد. سطح بدن کودکان نسبت به وزنشان بیشتر از بزرگ سالان می باشد در نتیجه زمانی که دمای محیط باعث بالا رفتن دمای پوست می شود، دمای بدن آن ها افزایش می یابد.

در هنگام انجام فعالیت در شرایط آب و هوایی گرم، تعریق راه کار اصلی پایین آوردن دمای بدن می باشد و این تنها وسیله برای خنک کردن بدن در زمانی است که دمای محیط باعث افزایش دمای پوست می شود. اگرچه تعداد غده های تعریق در کودکان در هر واحد پوست بیشتر از بزرگ سالان است اما کودکان نسبت به بزرگ سالان کمتر عرق می کنند.

طبق نظریه برخی دانشمندان ( فالک Falk و همکارانش، این بار inbar ، آراکی Araki و همکارانش ) مجموع کل تعریق در کودکان، حتی در زمان محاسبه در واحد سطح، کمتر از بزرگ سالان می باشد. ممکن است این تفاوت ناشی از تجدید انرژی غیر هوازی کمتر در غده های تعریق کودکان باشد.

هم چنین آستانه تعریق در کودکان تحت شرایطی خاص ( مانند دمای اصلی بدن در زمان شروع تعریق ) به میزان قابل ملاحظه ای بیشتر از بزرگ سالان می باشد. تغییر الگوی تعریق دوران کودکی به بزرگ سالی در سال های اولیه بلوغ اتفاق می افتد.

روش دیگر خنک کردن پوست، انتقال گرما به کل جریان خون می باشد. جهت افزایش میزان انتقال، بایستی جریان خون در سطح پوست افزایش یابد.

در حالی که بر اساس نظریه درینک واتر ( Drinkwater  سال 1977 و فالک سال 1992 ) ممکن است میزان بازدهی قلبی منتقل شده به پوست در کودکان هنگام انجام فعالیت در گرما بیشتر از بزرگ سالان باشد، اما بازدهی قلبی کل به ازای مصرف هر واحد اکسیژن، در کودکان کمتر می باشد.

تفاوت دیگری از لحاظ تعریق بدن کودکان و بزرگ سالان وجود دارد. همان گونه که می یر Meyer و همکارانش سال 1992، نشان دادند تجمع سدیم و کلر در اواسط بلوغ دختران و پسران بیشتر از زنان و مردان بزرگ سال و جوان می باشد. از طرف دیگر تجمع نمک اسید لاکتیک، ئیدروژن و پتاسیم در عروق کودکان بیشتر می باشد.

دنیای کاراته / سال هشتم / شماره 83