برای فراگیری رشته های رزمی کودک خود را به این باشگاه ها نفرستید؟
برای فراگیری رشته های رزمی کودک خود را به این باشگاه ها نفرستید؟
خب ، شما درباره حضور جیمی کوچولو در یک کلاس هنرهای رزمی چه فکر می کنید؟
حتما می دانید که موارد بسیار زیادی در این خصوص وجود دارد که شاید توقعات اصلی شما از کلاس هنرهای رزمی باشد. به مواردی از این دست نگاهی می اندازیم.
اولا: کلاس کاراته مهد کودک نیست!
انتخاب یک باشگاه مناسب از اهمیت بالایی برخوردار است. می دانید چه اتفاقی رخ می دهد اگر کودک شما کاراته را بد آموخته باشد؟ او از هر کسی کتک می خورد و چون فکر می کرد توانایی اش بیش از این است، اعتماد بنفس خود را از دست می دهد.
پس بهتر است که کودک از ابتدا چیز اشتباه را یاد نگیرد.
ثانیا: همه باشگاه ها مثل هم نیستند. در حقیقت شما بندرت می توانید دو باشگاه یکسان را بیابید.
استادهای متفاوت حتی اگر مواد مشابهی را تدریس کنند، روش های تدریس متفاوتی خواهند داشت.
بعضی اساتید برخورد بهتری با کودکان دارند و خیلی خوب به آنها آموزش می دهند.
و برخی دیگر به جوانان به راحتی آموزش می دهند، در حالیکه نمی توانند برخورد خوبی با کودکان داشته باشند.
یکی از موارد بسیار مهمی که باید یادآوری کرد این است که در هنرجوهای رزمی فقط مهارتهای مبارزه نیستند که باعث انضباط و اعتماد بنفس در هنرجو میشوند، بلکه مسائل دیگری نیز وجود دارد. یک هنرجوی ماهر ورزشهای رزمی دارای یک اعتماد بنفس شگفت انگیزی است که همه ما دوست داریم، کودکان ما نیز دارای آن باشند و این اعتماد بنفس به اوتوان مبارزه کردن بدهد. این مورد آخر به این معنی است که اگر کودک را به کلاسهای رزمی می گذارید تا از دعواهای خیابانی او جلوگیری کنید، خیلی موثر است، ولی نه به جهتی که خیلی از مردم فکر می کنند بلکه پس از چندی او بدلیل اینکه می داند با چه روشهایی از خود مراقبت کند، از درگیری دوری می جوید.
اغلب باشگاهها تحت یکسری مقررات ترتیبی- انضباطی اداره میشوند. این مقررات اغلب توسط هنرجویان در شروع و پایان هر درس تکرار می شوند. هدف از وضع این قوانین برای هنرجویان، خودداری از انجام رفتارهای غیر مناسب می باشد.
( برگرفته شده از دوجوکان رشته شوتوکان) در باشگاهی که به نظر مردم برای فراگیری مهارتهای درگیری ایجاد شده، این گونه موارد تربیتی بعید به نظر می رسد. در برخی باشگاهها، مهارتهای درگیری آموزش داده می شوند، اما در مورد کودکان باید این موضوع را در نظر گرفت که آنها کودک هستند و نباید به درگیری بیندیشند.
همچنین آموزش درگیری به کودکان، آنهم وقتی که در سنین پایین هستند، باعث تخریب روحیه و درک کودکان از زندگی می شود.
فکر می کنم چیزی که من در پی آن هستم این است:
انتخاب یک استاد هنر رزمی برای کودکتان نیازمند تفکر بیشتری نسبت به انتخاب یک نفر برای خود شما می باشد.
شما می توانید باشگاهی را که توقعات شما را برآورده نمی کند، ترک کنید ولی در این مورد کودک شما قدرت انتخاب کمتری خواهد داشت. بنابراین قبل از هر کاری بیایید، با باشگاهها و مربیان مذاکره کنید. در کلاسها بنشینید و برنامه یک جلسه تمرین را مشاهده کنید و ببینید که این کلاسها آنچه را که شما در نظر دارید و توقع شما از باشگاه و استاد می باشد دارد یا خیر ؟ با این روش می توانید ببینید که کودک شما چه چیزی را می آموزد. و در چه محیطی به فعالیت بدنی می پردازد.
و بالاخره با توجه به اینکه، حضور کودکان در باشگاه ها علاوه بر تاثیرات جسمانی بر رفتار و روحیات آنها نیز اثرگذار است، اهمیت انتخاب یک محیط و استاد خوب روشن می شود.
ماهانه رزمی کمربند سیاه – سال اول – شماره چهارم
