مربی جیت کان دوی من – یک مربی ، یک راهنما
در جیت کان دو اغلب می شنویم که، « معلم صرفا راهنمایی است که راه را به شاگرد نشان می دهد» این موضوع صحت دارد به شرط آنکه شاگرد نیز برای کسب تجارب شخصی پای در مسیر بگذارد. یک راهنمای شایسته می تواند مشکلات راه را مشخص کرده و نتیجه بخشی سفر را تضمین نماید. اما آیا به راستی تمام مربیان و استادان ویژگی این راهنمایی را دارند؟ یافتن پاسخ این سئوال از جمله موارد مهم است.
اگر بخواهید برای به انجام رساندن سفر پر مخاطره ای به کوهستان، راهنمایی برای خود انتخاب نمایید، چه ویژگیهایی را برای این انتخاب مد نظر قرار خواهید دداد؟ میزان تحصیلات فرد؟ پروفسور بودن یک فرد؟ شخصی که دارای تجربه زیاد باشد؟ روش عاقلانه ، پیدا کردن فردی است که خطرات را برای گذار مکرر کاهش دهد. راهنما باید فردی آشنا به مسیر باشد تا اطمینان حاصل شود که ما را از بیراهه باز می دارد. نقطه آغاز غلط مساوی است با حرکت بر لبه پرتگاه یا گم شدن در دل طبیعت وحشی. شاید در حین عبور از طبیعت وحشی یا چشم اندازهای زیبایی روبروشوید، اما هدف همانا رسیدن به بلندای قله است.
مشابه این وضعیت در تمرینات رزمی شما نیز صدق می کند. اگر هدفتان مبارزه نتیجه بخش در برابر فردی است که سریع و ناگهانی به سمت شما حمله ور می شود، باید راهنمایی را پیدا کنید که دارای تجربه نبرد واقعی باشد. برای این کار چم و خمهایی وجود دارد که تنها برای یک مبارزه با تجربه و میدان دیده قابل رویت است. در این راه یک مسیر معقول و منطقی وجود دارد که باید آن را دنبال کنید، و در صورت از دست دادن سررشته کار، هرگز به هدف نخواهید رسد.
به خاطر می آورم که در یکی از مسابقات کیک بوکسینگ ، مربی خشن و قلدری به همراه تنی چند از شاگردان خود در پشت سر من نشسته بود. سخنان او را می شنیدم که به شاگردان خود می گفت اگر وارد رینگ مبارزه نشوید و نجنگید، هیچ وقت نمی فهمید که ورزش رزمی چیست. ضمنا این را هم به یاد می آورم که با خود فکر کردم او اشتباه می کند. در آن زمان اعتقاد داشتم که شما مجاز به مبارزه نیستید مگر آنکه تکنیکهای خود را به درستی آموخته و تمرینات زیادی را پشت سر گذاشته باشید. به عقیده خود به این موضوع کاملا اطمینان داشتم.
چرا؟ زیرا من، مبارزه واقعی را تجربه نکرده بودم. مبارزات تمرینی متعددی از کیک بوکسینگ را تجربه کرده بودم اما هیچ وقت مبارزه آزاد و تمام عیاری نداشتم. فکر می کردم مبارزه کردن با وسایل محافظ دست و پا به خوبی مبارزه واقعی درون رینگ است، در حالی که خیلی اشتباه می کردم. این اشتباه برطرف نشد تا اینکه شروع به تجربه کردن مبارزات واقعی و پی به ارزش مبارزات سخت و شدید بردم.
حال چرا تا پیش از اقدام به مبارزات تمرینی سخت نکرده بودم؟ فقط به دلیل حفظ سلامت و صدمه ندیدن. اگر بخواهید چنین مبارزاتی داشته باشید، بدانید که خطر آسیب دیدگی را به جان می خرید. کبود شدن چشم،ورم، ضرب دیدگی، و حتی شاید شکستن بینی. تحت این شرایط ، عده انگشت شماری خواهان تجربه مبارزات واقعی هستند. خوشبختانه وضع وسایل و تجهیزات محافظ بهبود یافته، طوری که می توان مبارزات شدیدی را تنها با وجود احتمال آماس یا ضرب دیدگی پشت سر گذاشت که بالاخره این موارد جزو ثمره این قبیل مبارزات است. جلیقه های سبک ضربه گیر، دستکش های مناسب، و کلاههای محافظ فوق العاده که وزن کمی دارند و جلوی دید را نمی گیرند، امکان این گونه مبارزات تمرینی شدید و شدیدتر را برای هر فردی به کرات فراهم می کند تا آن فرد بتواند پای در مبارزات آزاد نهاده و سلامتش نسبتبا به خطر نیافتد. اگر می خواهید تجربه واقعی داشته باشید، باید دست به کار شوید. اگرچه این کار مناسب هر کسی نیست، اما قشنگ و زیباست.
برای هر فرد خواهان تبدیل شدن به مربی و استاد JKDU ( جیت کان دوی نامحدود ) لازم است که آزمون مبارزات تمرینی سخت و طاقت فرسا را پشت سر بگذارد. پس از بروز دانش و مهارتهای تکنیکی آموخته شده، داوطلب باید این مهارتها را تحت فشار و در برابر حریفی سرسخت و مقاوم نشان دهد. آنها به وسیله چوب، با چاقوهای مخصوص تمرین، با استفاده از کیک بوکسینگ ، با تنه زدن به حالت سرپا، و در خاک با یکدیگر مبارزه می کنند که البته این مبارزات همیشه، شامل حملات غافلگیرانه نیز هست. اگر می بینیم که شخصی می تواند تحت چنین شرایطی مهارتهای تکنیکی اش را بروز دهد به علت آن است که وی مدتهای مدیدی را به گام نهادن در مسیری مشخص سپری کرده است. این مسیر راه ارتقاء مهارتهای رزمی ورزشی از طریق تمرینات صحیح می باشد.
من اطمینان دارم که اگر مربی یا استاد در این مسیر رفته و توشه خوبی برگرفته باشد، شاگردان وی نیز به مسیر ارتقاء مهارتهای مبارزات واقعی هدایت خواهند شد.
چه بسا بسیاری از شما هم اکنون همان گونه که من می اندیشم با خود بیاندیشید که برای دست یافتن به مهارتهای خوب و موثر نیازی به مبارزات تمرینی سخت و طاقت فرسا ندارید. اما شما را توصیه و ترغیب می کنم، دست کم برای چند بار هم که شده در برابر فردی که هیچ آشنایی قبلی با وی ندارید به مبارزه تمرینی شدید بپردازید. فردی که بر شما آسان نخواهد گرفت به این ترتیب ایمان دارم به نتیجه ساده ای دست خواهید یافت که شما را به جیت کان دوی نامحدود رهنمون خواهد کرد- اگر خواهان یادگیری مبارزه هستید، حتما با فردی مبارزات را تمرین کنید که دارای سابقه و پیشینه مبارزات باشد.
ماهنامه تخصصی هنرهای رزمی و تندرستی هنرهای رزمی/ سال سوم